moving on

"Don't cry because it's over. Smile because it happened."
 
Har fått ut sååå mycket av denna perioden av mitt liv. Jag har utvecklats, lärt känna mig själv, fått vara kär, fått vara lycklig, blivit älskad, blivit uppskattad, blivit väl omhändertagen. Jag har blivit motbevisad om min teori att jag aldrig kommer kunna älska någon på det sättet som jag nu gör. Jag har lärt mig att jag kan älska. Jag har lärt mig att släppa in någon annan innanför min mur som jag tidigare kämpat med att bygga. Jag har lärt mig att öppna mig, att inte dölja det som finns inom mig, att våga känna saker, att visa mig svag, att visa att även jag kan vara arg och ledsen, Jag har lärt mig att det är okej att ta emot hjälp av andra, att låta någon annan stötta mig, att jag inte alltid behöver vara den starka för andra.
 
Jag är lyckligt lottad över att jag har fått känna denna kärlek, över att ha blivit älskad trots aaaaalla mina brister. Jag har blivit älskad trots att mina dåliga sidor blottats.
 
Så, tack Superman! Tack för allt. Tack för att du förgyllt mitt liv. Tack för att du funnits för mig och hjälpt mig utvecklas. Tack för att du stöttat mig. Tack för att du älskat mig. Jag älskar dig av hela mitt hjärta.
 
Nu ska jag fixa att stå på egna ben. Mer crosstrainer och knäböj hjälper mig nog att lösa det!!
 

Kommentarer

Kommentera inlägget här:

Namn:
Kom ihåg mig?

E-postadress: (publiceras ej)

URL/Bloggadress:

Kommentar:

Trackback
RSS 2.0